کسری بودجه­ ی ساختاری یکی از مهم­ترین مشکلات کشورهای درحال‌توسعه محسوب می­ شود. این کشورها جهت تأمین بخشی از این کسری اقدام به استقراض از نظام بانکی، بخش خصوصی و یا دنیای خارج می­ کنند. این رویکرد با توجه به ترکیب بدهی­ ها و ساختار و شرایط اقتصادی کشورها می تواند آثار متفاوتی بر روی اقتصاد داشته باشد. به دلیل اهمیت این مسأله، مطالعه ­ی حاضر تأثیر کوتاه­ مدت و بلندمدت بدهی­ های دولت بر رشد اقتصادی در ایران را با استفاده از روش ARDL طی دوره ­ی زمانی 1354-1392 بررسی کرده است. 
    نتایج نشان داد، نسبت بدهی دولت به GDP بر رشد اقتصادی ایران تأثیر منفی دارد. این تأثیر در الگوی رشد اقتصادی مبتنی بر درآمدهای نفتی نسبت به الگوی رشد مبتنی بر GDP غیرنفتی و همچنین در بلندمدت نسبت به کوتاه‌مدت بیشتر است. از دیگر نتایج این مطالعه می­ توان به اهمیت قابل توجه سرمایه­ ی فیزیکی در هر دو الگوی رشد اقتصادی مبتنی بر GDP نفتی و غیرنفتی و اهمیت سرمایه­ ی انسانی فقط در الگوی رشد مبتنی بر GDP غیرنفتی اشاره کرد.